I. Namiot Spotkania ( w nawiązaniu do Wj 33,7-11)
Uwagi wstępne:
Odpowiednie miejsce (umożliwiające skupienie), czas (bez pośpiechu), pozycja ciała („godna i wygodna”). Powinien być praktykowany codziennie (jest sprawdzianem naszej wiary). Nie powinien trwać krócej niż 15 minut (trzeba mieć czas dla Boga). Najlepiej praktykować: rano – w ramach modlitwy porannej (wstając odpowiednio wcześnie), wieczorem – w ramach modlitwy wieczornej (przed godziną 22:00, aby nie być zbyt zmęczonym) w ciągu dnia – na przykład w drodze ze szkoły, z pracy (w kościele obok którego przechodzisz), przed lub po Mszy Świętej; w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu (w naszej parafii kościół jest otwarty cały czas i w kaplicy bocznej jest codziennie wystawienie Najświętszego Sakramentu)
Przebieg modlitwy
1. Wzywam pomocy Ducha Świętego – korzystam z modlitw do Ducha Świętego lub modlę się własnymi słowami
2. Uświadamiam sobie obecność Boga – Bóg jest obecny przy mnie tu i teraz, jest dla mnie – ciągle czeka .Jezus jest moim przyjacielem, cieszy się mną, kocha mnie, jest mi życzliwy. Jest to spotkanie w miłości w czasie którego Pan chce do mnie mówić. Chce mi coś konkretnego powiedzieć, przez słowo Boże.
3. Wzbudzam w sobie ciekawość – zastanawiam się, co Jezus chce mi dzisiaj powiedzieć – przyjmuję postawę oczekiwania
4. Czytam określony fragment Pisma Świętego powoli i ze zrozumieniem, jeśli trzeba to i drugi i trzeci raz… (propozycje fragmentów podane są dalej)
5. Trwam w ciszy oczekując głosu Boga – cierpliwie i z ufnością, ujarzmiając wyobraźnię, rozum i pamięć.
6. Rozmawiam w sercu z Panem Bogiem – o tym, co od Niego usłyszałem.
7. Jeżeli wydaje mi się, że Pan Bóg chce ode mnie coś konkretnego, czynię stosowne postanowienie.- lepiej czynić postanowienia małe i możliwe do zrealizowania niż wielkie, których nie jesteśmy w stanie dotrzymać.
8. Dziękuję Bogu za audiencję i słowo – kto często dziękuje, staje się radosny.
9. W osobistym notatniku zapisuję najważniejsze myśli, które się zrodziły – aby ocalić je od zapomnienia, by móc do nich w każdej chwili powrócić.
II. Lectio divina („Boże czytanie”)
Etapy modlitwy Słowem Bożym
I. LECTIO („czytanie”)- Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty. Słowo Boże, które zostało spisane, jest ciągle słowem, które musi być przez ciebie usłyszane i przyjęte całą twoją istotą. – Znajdź sobie miejsce, które pomoże Ci wyciszyć się zewnętrznie i wewnętrznie – Czytaj wybrany tekst słowa Bożego powoli i półgłosem. Takie czytanie pomaga uczestniczyć w lekturze całym ciałem i ułatwia zapamiętywanie – Staraj się czytać tekst całym sobą: całym umysłem, sercem i wolą – Ucałuj Pismo Święte z miłością.
II. MEDITATIO („rozmyślanie, rozważanie”)-Staraj się zrozumieć tekst dogłębnie. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”. Medytacja jest to stopniowe wprowadzenie w tajemnicę Słowa: pilne skupienie twojego umysłu i poszukiwanie ukrytej prawdy. Koncentruj się na słowie, a nie na sobie. Bogactwo słowa będzie Ci pomagało poznać i zrozumieć siebie. Zatrzymaj się nad fragmentem, który przykuł Twoją uwagę. Przylgnij do słowa nowego, które cię zadziwia lub niepokoi. Powtarzaj je i rozważaj. Jak Maryja zachowuj słowo w sercu i czekaj na światło i zrozumienie. – Rozpocznij lekturę cichym głosem – Powtarzaj słowo lub zdanie, które przykuwa twoją uwagę – nasycaj się nim – Szukaj wyjaśnienia Pisma przez Pismo – tzn. powiąż słowo lub zdanie z jakimś innym słowem Pisma, które przychodzi ci na myśl – Wypisz słowa, które dzisiaj najbardziej do ciebie przemówiły. Umieść je na widocznym miejscu jako „drogocenny klejnot dnia”
III. ORATIO („modlitwa”) –Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. – Uwielbiaj Boga i dziękuj Mu za to Kim jest w twoim życiu – Przywołaj na pamięć co Bóg uczynił w historii twojego życia – Błagaj Go, proś, wołaj, wyrażaj swoje cierpienie – Możesz tak się modlić w każdej chwili, w wybranym czasie, podczas Eucharystii i Liturgii Słowa, różańca…
IV. CONTEMPLATIO („kontemplacja, uważne wpatrywanie się, smakowanie”) – Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. – Staraj się milczeć i pozostawać w bezruchu, w skupieniu – Otwórz się na łaskę kontemplacji, czyli bądź z Bogiem tam gdzie On przebywa – Trwaj w doświadczeniu oczekiwania i spojrzenia. Najważniejsze jest przebywanie w głębokiej więzi z Nim samym – Staraj się patrzeć Jego oczyma na siebie, na drugich, na wydarzenia i pozwól, aby wszystko przenikała Jego łaska. Kiedy zaczniesz widzieć z perspektywy Boga, wtedy zaznasz pokoju.